Για να δούμε ποια είναι τα κριτήρια επιλογής των νέων διευθυντών, θα πρέπει να δώσουμε συντεταγμένες στο τι ζητάμε από ένα διευθυντή σχολικής μονάδας.
Είναι ο διευθυντής Ο διεκπεραιωτής της γραφικής εργασίας του σχολείου;
Είναι ο διευθυντής το φόβητρο των μαθητών του σχολείου;
Είναι ο διευθυντής κέρβερος του συλλόγου των διδασκόντων;
Είναι ο διευθυντής το πιόνι της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας και κάμπτει την μέση του, απέναντι σ’ αυτή;
Αν η απάντηση είναι μια από τις παραπάνω, τότε δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τίποτε, όσον αφορά την επιλογή των διευθυντών των σχολικών μονάδων.
Αν όμως θέλουμε να δώσουμε μια νέα διάσταση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, θα πρέπει να δώσουμε μια άλλη διάσταση και στο ρόλο του διευθυντή.
Θα πρέπει τότε να θεωρήσουμε, ότι ο διευθυντής είναι πολιτικό πρόσωπο, και χαράζει την πολιτική γραμμή του σχολείου του, μέσα σε μια αναμορφωμένη δημοκρατική εκπαίδευση.
Για να γίνω πιο κατανοητός θα αναφέρω ένα παράδειγμα.
Αν έχουμε δύο υποψηφίους για την επιλογή μιάς θέσης διευθυντού σε κάποιο σχολείο και ο πρώτος είχε συντηρητικές απόψεις, ενώ ο δεύτερος ήταν προοδευτικός τότε σε ερώτηση προς τους δύο υποψηφίους, που θα πήγαιναν περίπατο μια συγκεκριμένη μέρα, την τρίτη λυκείου, με αντικείμενο κάτι από την πολιτική, ο πρώτος θα έλεγε πιθανόν στη Βουλή, ενώ ο δεύτερος θα μπορούσε να πει ότι θα πάει τα παιδιά, στο μουσείο της Μακρονήσου και του Άη Στράτη που είναι στο Θησείο, που θα ήταν αδιανόητο να το πράξει ο πρώτος.
Νομίζω λοιπόν οτι έγινα κατανοητός όταν λέω ότι ο διευθυντής του σχολείου εκφράζει μία πολιτική γραμμή.
Για να δούμε όμως ποιά πρέπει να είναι τα κριτήρια, ώστε να επιλέξουμε διευθυντή σχολικής μονάδας.
Καταρχήν θα μιλήσω για τα αρνητικά κριτήρια. Δηλαδή εκείνα τα κριτήρια που θα απέτρεπαν να γίνει κάποιος διευθυντής. Αυτά είναι είναι η μη συμμετοχή του τα τελευταία πέντε χρόνια στην τοπική ΕΛΜΕ που ανήκει. Καθηγητής που δεν αγωνίζεται μέσα από το επιστημονικό συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών, για τη βελτίωση της παιδείας και τους όρους εργασίας των συναδέλφων του, δεν μπορεί να αγωνιστεί και στο σχολείο για τη βελτίωση του. Καθηγητές που τα τελευταία χρόνια δε συμμετείχαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις συλλαλητήρια του κλάδου μας, δηλαδή άνθρωποι χωρίς αγωνιστική συνείδηση, δεν μπορούν να αγωνίζονται για τη βελτίωση της σχολικής μονάδας. Προηγούμενος διευθυντής η καθηγητής που ήρθε σε ρήξη με συναδέλφους του, κατά τη διάρκεια της μνημονιακής λαίλαπας, με θέματα αυτοαξιολόγησης σχολικής μονάδας και αξιολόγησης εκπαιδευτικών με σκοπό την απόλυση τους, με καμία δύναμη δεν μπορεί να προταθεί στο σύλλογο των εκπαιδευτικών, για διευθυντής σχολικής μονάδας.
Ας έρθω όμως τώρα βάσει των ανωτέρω να δούμε πώς μπορούμε να εκλέξουμε δημοκρατικά και επιτυχημένα, διευθυντή σχολικής μονάδας.
Καταρχήν ο διευθυντής πρέπει να είναι καθηγητής ή προηγούμενος διευθυντής της υπάρχουσας σχολικής μονάδας. Οι υποψήφιοι θα κάνουν αίτηση προς το ΠΥΣΔΕ . Το ΠΥΣΔΕ θα συνεδριάζει και οι αιρετοί του κλάδου θα αποκλείουν όσους καθηγητές έχουν τα παραπάνω αρνητικά κριτήρια. Οι υπόλοιποι μοριοδοτούνται κατά 50% με διαβάθμιση, ανάλογα με την κοινωνική τους προσφορά, στο σχολείο, στον τόπο που βρίσκεται το σχολείο και φυσικά λαμβάνοντας υπόψιν τους τις απόψεις του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων και των τοπικών φορέων. Στη συνέχεια οι υποψήφιοι που έχουν απομείνει θα κρίνονται από τους συναδέλφους τους, στη σχολική μονάδα που ανήκουν, κατά το άλλο 50%.
Είμαι της άποψης ότι εκτός από τις γνώσεις πιστοποιητικό Α΄ επιπέδου στις ΤΠΕ κάθε άλλο μεταπτυχιακό ή διδακτορικό ή άλλο πτυχίο δε δίνει περισσότερες ικανότητες, για την διοίκηση σχολικής μονάδας.
ΠΑΝΟΣ ΣΑΡΑΚΗΝΟΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ 3ου ΓΕΛ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Δ ΕΛΜΕ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Πρόσφατα σχόλια