Κυριακή πρωí σηκώνομαι για να πάω για μπανάκι στη θάλασσα .
Στην παραλία που βρισκόμουν , βλέπω σε ένα μικρό καφενεδάκι τον
Κυριάκο !
Ναι παιδιά, το γνωστό μας Κυριάκο !
Βρε παλικάρι, του λέω είσαι, να παίξουμε μια παρτίδα σκάκι. Γυρίζει, με κοιτάει και μου λέει .
Και ποιός είσαι εσύ που φιλοδοξεί να κερδίσει ένα απόφοιτο του Χάρβαντ!!
Τίποτε του λέω, ένας απλός καθηγητής των Μαθηματικών είμαι, που απλώς έχω την ικανότητα να παίζω καλό σκάκι !
Σκέφτηκε λιγάκι και μετά μου λέει . Ναι αλλά τον αγώνα, θέλω να τόν καταγράψει και ο τηλεοπτικός σταθμός LOVEMNIMONIUM
Καμιά αντίρρηση του λέω.
Ξεκινάει ο αγώνας παιδιά και σε μισή ώρα έχω καταφέρει να του στριμώξω τον Βασιλιά του πολύ άσχημα . Φύσαγε και ξανά φύσαγε ο Κυριάκος ως την στιγμή που κάνω μια ξαφνική κίνηση και μετακινώντας οριζόντια τον Πύργο μου και του λέω ρουά ματ !
Ο Κυριάκος τότε τα είδε όλα . Του έφυγε ο Τάκος !
Σηκώνεται επάνω και μου λέει :
Οχι φίλε πάρε πίσω αυτή την κίνηση, γιατί αλλάζω τους κανόνες του σκακιού και απο εδώ και στο εξής ο Πύργος θα κινείται διαγώνια και όχι οριζόντια !
Τρελάθηκα εγώ . Και από πότε άλλαξε αυτός ο κανόνας αφού το σκάκι έχει αυτούς τους κανόνες εδώ και εκατοντάδες χρόνια !
Τότε ο Κυριάκος με ένα επιβλητικό ύφος μου λέει :
Από τότε που έγινα εγώ Υπουργός !!!
Αγαπητοί μου φίλοι δεν ξέρω αν καταλάβατε, που το πηγαίνω το πράγμα .
Σε μια πραγματική Δημοκρατία, οι κανόνες του παιχνιδιού ειναι στημένοι από την αρχή του . Δηλαδή όταν φτιάχνουμε π.χ. ένα καινούργιο νόμο, ο νόμος αυτός ποτέ δεν έχει αναδρομική ισχύ .
Ποτέ δηλαδή δεν σου λέει κάποιος δικαστής, ότι σε τιμωρώ με αυτό τον νόμο, που έπρεπε να φανταστείς ότι μια μέρα θα τον κατασκευάσει η νομοθετική εξουσία !
Ετσι λοιπόν όταν το 1979 τελείωσα το Μαθηματικό της Αθήνας και διαπιστώνοντας κατά την διάρκεια τον σπουδών μου , ότι έχω το χάρισμα της μεταδοτικότητας γνώσεων , αποφάσισα ότι η δουλειά που θα με έκανε ευτυχισμένο ήταν του εκπαιδευτικού!
Ρώτησα λοιπόν το σεβαστό υπουργείο Παιδείας με την υπάρχουσα νομοθεσία τι χρειάζεται για να διοριστώ .
Μου απάντησαν το πτυχίο μου και να καταγραφώ στην επετηρίδα των Μαθηματικών ώστε να πάρω σειρά διορισμού.
Ούτε για ΑΣΕΠ μου είπαν, ούτε να πάω στην ” Βιομηχανία παραγωγής Μεταπτυχιακών Ελλάδας “και να πάρω μεταπτυχιακό μου είπαν.
Ετσι λοιπόν φίλοι μου δεν μπόρεσα με το φτωχό μου μυαλό να φανταστώ ποτέ ότι θα έλθει μια μέρα που θα υπάρχει ΑΣΕΠ και που για να γίνεις σχολικός φύλακας, θα έπρεπε να έχεις μεταπτυχιακό τίτλο!
Λυπάμαι παιδιά θα σας απογοητεύσω ! Δεν είμαι ΠΥΘΙΑ !
Τι έκανες λοιπόν εκείνη την εποχή ?
Μπορούσες να πας για μεταπτυχιακό στην μετεωρολογία και να γίνεις Μετεωρολόγος ή να αρχίσεις να εργάζεσαι στα φροντιστήρια .
Εργάστηκα 8 χρόνια σε διάφορα φροντιστήρια, αποκομίζοντας μια τεράστια εμπειρία, που πιστέψτε με, είναι πολύ ουσιαστική για κάποιο που έχει την ικανότητα να διδάσκει !
Κατόπιν ήρθε ο διορισμός μου πηγαίνοντας για 4 χρόνια σε επαρχιακές πόλεις μέχρι να φτάσω στο νομό Αττικής.
Τώρα αγαπητέ μου Κυριάκο τι λες σε ένα άνθρωπο με τόσα χρόνια εμπειρία για ΑΣΕΠ και μεταπτυχιακά άσχετα με την εκπαίδευση των μαθητών μου.
Δηλαδή στα τόσα χρόνια που διδάσκω και έχω κατεβάσει απο τα ράφια της βιβλιοθήκης μου άπειρα βιβλία και έχω κάνει άπειρες σημειώσεις για βελτίωση της διδασκαλίας μου, αυτά δεν μετράνε ως κριτήρια αξιολόγησης?
Πρέπει όλοι να γίνουμε του μεταπτυχιακού για να είμαστε καλοί στην διδασκαλία μας!
Η αξία της διδάσκοντος φαίνεται μέσα στη τάξη και όχι από τα χαρτιά που κουβαλάει στην πλάτη του καθένας από μας.
Φαίνεται απο την ικανότητα που έχεις για να τα μάθεις τα παιδιά να σκέπτονται σωστά ,να σκέπτονται λογικά, να σκέπτονται ηθικά!
Και κάτι τελευταίο . Το καλό σχολείο δεν είναι αυτό που έβαλε πολλούς μαθητές στο πανεπιστήμια ,αλλά αυτό που έκλεισε την διπλανή του φυλακή, Κυριάκο μας!
ΠΑΝΟΣ ΣΑΡΑΚΗΝΟΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ
Πρόσφατα σχόλια